Dardenne kardeşlerin yönettiği 2014 yapımı drama filmi deux jours, une nuit (iki gün, bir gece) küçük bir işyerinde çalışan Sandra’nın başından geçenleri anlatıyor.
Şirkette işini kaybetme tehlikesi ile karşı karşıya kalan Sandra’nın kalması için işyeri sahibi bir oylama yapar. Oylamaya göre ya Sandra çalışmaya devam edecek ya da diğer çalışanlar şirketteki primlerini alabileceklerdir. İlk oylamada Sandra’nın aleyhine bir karar çıkar ancak şirket sahibi ile tekrar oylama yapılması için görüşen Sandra patronu buna ikna eder.
Pazartesi günü tekrar yapılacak oylama öncesinde Sandra’nın insanları ikna etmek için iki günü vardır. İşyerinde çalışmaya devam edebilmek ve ailesini geçindirebilmek için insanlardan primlerinden vazgeçmelerini istemek zorunda kalır.
Filmi izlerken gerçekçiliği ve sinemasal yönü bir yana sürekli olarak Sandra’nın karşılaştığı psikolojik zorluğu düşündüm. Günümüzde insanlardan bir şey istemek hatta bu istediğiniz şey için bir şeylerden vazgeçmesini istemek gerçekten sağlam sinirlere sahip olmayı gerektiren bir durum. Acaba ben olsaydım bunu isteyebilir miydim, insanların tepkileri neler olurdu diye düşündüm.
Metropollerin insanlara kar-zarar analizi yapmadan ilişki kuramazsını öğrettiği, yorucu çalışma saatleri ve trafikten kalan zamanını eğer bencil olamazsan seni mutlu edecek şekilde yaşayamazsının konuşulduğu dünyamızda ilişkiler aslında ne kadar gerçek ?
Günümüz dünyasında şirkette birikmiş priminden siz işinizi kaybetmeyesiniz diye feragat edecek kaç kişi vardır acaba ?
Zor soru, güzel film.
IMDB Link : http://www.imdb.com/title/tt2737050/
Misel Aji'nin Dünyası 