2012 yılında piyasaya çıkmış Robert Greene ve Joost Elffers’in yayınladığı “Iktidar” kitabı aslında hem üzücü hem de bir o kadar doğru bilgiler içeriyor.
Kitap aslında çok büyük bir kesimin içerisinde olduğu saray hayatının oyunlarını ve önceliklerini anlatıyor. Çok büyük kesimin dememdeki sebep aslında bir iş yerinde patron bile olsanız bu saray oyunlarının içerisindesiniz demektir. Çünkü saray ahalisi ve aristokrasisi aslında sadece kendi rakiplerine karşı değil üstlerine karşıda bir oyun içerisindedirler.
Kitapta oyunu nasıl oynamanız gerektiğine dair 48 tane ana başlık var. Niyetini gizlemekten, kolay ulaşılabilir olmamaya, Kiminle dans ettiğini bilmekten, güçlerini yoğunlaştırmaya vb. bir çok madde var.
Kitapta altını çizdiğim bazı cümleler,
“Ne zaman boş bir makama atama yapsam, yüzlerce tatminsiz ve bir nankör insan meydana getirmiş olurum”
“İnsanlar bir iyilikten çok, incinmenin karşılığını vermeye hazırdırlar, çünkü minnettarlık bir yüktür, intikam ise bir zevk.”
Kitapta enteresan bir sürü hikaye var, mesel yankesicilerin bilerek DIKKAT YANKESİCİ tabelasi yerleştirdiğinden bahsediyor yazar. Çünkü bu tabelayı insanlar gördüğü zaman hemen cüzdanlarını oldukları yerde kontrol ediyorlar bu sebeple de yankesicilerin işi kolaylaşıyor. (En kolay paranoyaları olan insanları kandırırsın)
Veya bir padişah altındaki komutana saraydaki dedikodular yüzünden hemen 100.000 ok bulmasını yoksa kellesinin uçurulacağını iletiyor. Ayağı kaydırılacak olan komutan şöyle bir plan yapıyor. Bir kaç tane gemiyi samanla doldurup düşman kıyılarına gönderiyor. Düşman gemilerini karşıdan gören düşman hemen gemiyi ok ateşine tutuyorlar. Gemide yeterinde ok birikince gemi içerisinde saklanan mürettebat gemilerin rotasını değiştirerek tekrar padişahın kıyılarına geri geliyorlar. (Basit ama akıllıca)
“Güçlü insan insiyatifi kendi tarafında tutmak için etrafındakileri bilinçli olarak huzursuz ederek onların üzerinde bir tür korku uyandırır. Bazen diğerlerini en az bekledikleri anda korkudan titretmek için uyarmadan vurmalısınız.”
“Şöhret görünenden çok gizlenene dayanır.”
Eğer benim gibi saray oyunlarını hiç sevmeyenlerdenseniz bu kitapta okuduklarınız gerçekler olmasına rağmen sizi rahatsız edecek. Ama eğer taht kavgaları ve bunun için yapılması gerekenler konusu ile ilgiliyseniz bu kitap sizin için birebir. Bu yüzden böyle bir kitap okumak isteyip istemediğinize karar verin.
Kitap genel olarak bence biraz fazla uzun yazılmış, bu kitabın aslında bir özeti bence içeriği anlamak için fazla fazla fazla yeterlidir.
Misel Aji'nin Dünyası 