Yeni vizyona giren yönetmenliğini Reha Erdem’in yapmış olduğu Koca Dünya filmini dün izleme fırsatı buldum. Daha önce herhangi bir Reha Erdem filmi izlememiştim bu sebeple film ile ilgili herhangi bir beklentim yoktu.
Koca Dünya yalnızlık üzerine kurulmuş bir dram hikayesidir. Kardeş olmayan iki yetim Ali ve Zuhal’in kendi başlarına bir hayat kurmak için modern dünyadan kaçma girişiminde bulunması ve daha sonrasında da gerçek hayattan kopmaları ve imkansızlıklar içerisinde izole bir hayat sürmek zorunda kalmalarının dram dolu hikayesini film çok acı bir şekilde anlatmaktadır. Konunun insanı acıtan yönünün dışında filmdeki karakterlerin nefis oyunculuğu ile yakalanan gerçekçilik ve dramın boyutu gerçekten izleyiciye bu dramı iliklerine kadar hissettiriyor. Filmde özellikle Ecem Uzun’un oyunculuğu göz dolduruyor.
Film, Anadolu’da hayatı çok güzel bir biçimde izleyiciye aktarıyor aslında. Ama en çokta yalnızlık ve imkansızlık hissini izleyiciye çok güzel bir şekilde aktarıyor. Ayrıca filmde doğa içerisinden çok güzel kareler yakalanmış, tablo olabilecek nitelikte çok fazla fotoğraf barındırıyor.
Gerçek hayatta tanıştığımız insanlarda genelde ne kadar farklı hikayeler olduğu konusu beni her zaman etkilemiştir. Koca Dünya filmi de aslında hiç kimsenin göründüğü gibi olmadığını ve genelde bizim insanları tanıdığımız kısımlarının buz dağının görünen kısmı olduğunu bana bir kez daha hatırlattı.
Film festival filmi olması sebebiyle herkes için keyifli olmayabilir ancak eğer bağımsız sinema tarzında filmler seviyorsanız bu film içinizi sonuna kadar acıtacak gerçeklikte ve modern dünyada yalnızlığı yüzünüze çarpıtacak kadar içtenlikte. İlgilisine önerilir.
Misel Aji'nin Dünyası 